بدون دیدگاه

صومعه گغارد

صومعه گغارد

صومعه گغارد (به ارمنی Գեղարդի վանք – به انگلیسی Geghard)، در استان کوتایک ارمنستان قرار دارد. این صومعه بخشی از کوه مجاور آن است که از سنگ تراشیده شده و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. نمازخانه اصلی این صومعه در سال ۱۲۱۵ میلادی ساخته شد

صومعه گغارد

Geghard
صومعه گغارد

کلیسای گغارد در ۳۵ کیلومتری ایروان واقع شده‌است. کلیسای گغارد (به معنی سرنیزه) با معماری منحصر به فرد خود در استان کوتایک، واقع شده‌است. این کلیسا در واقع بخشی از کوه مجاور است که تراشیده شده و در میان صخره‌ها و دره‌ای زیبا احاطه شده‌است (دو بخش درونی و بیرونی کوه). گغارد درون دره‌ای خوش منظره در فاصله ۹ کیلومتری از معبد گارنی نهفته است، این کلیسا نام خود را از نیزه مقدسی که مسیح در زمان مصلوب شدن به وسیله آن مجروح شده گرفته‌است. نیزه در کلیسای گغارد نگهداری می‌شده اما هم‌اکنون در خزانه مقدس در کلیسای جامع اچمیادزین قرار دارد.

ساختمان این کلیسای جذاب، از گرانیت سخت کنده کاری شده و جزو چهارکلیسای نایابی می‌باشد که در صخره و دره‌ها بنا شده‌اند.

بدون دیدگاه

دریاچه سوان

دریاچه سوان

دریاچهٔ سِوان (به ارمنی: Սևանա լիճ-سِوانالیچ) دریاچه‌ای در ارمنستان است. این دریاچه و کرانه‌های آن از جاذبه‌های گردشگری ارمنستان به‌شمار می‌آید.

دریاچه سوان

سوان
دریاچه سوان

قلعهٔ گارنی، در سده سوم پیش ازدریاچه سوان در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی ایروان و در استان گغارکونیک قرار دارد. این دریاچه که بزرگ‌ترین دریاچهٔ قفقاز و از بزرگ‌ترین دریاچه‌های کوهستانی آب شیرین در جهان است در بلندای ۱۹۱۶ متری سطح دریا واقع شده‌است.

نام سوان از ریشهٔ اورارتویی سیونا و به معنی «سرزمین دریاچه‌ها» گرفته شده‌است. حدود ۳۶ جویبار به این دریاچه می‌ریزند و تنها رودخانه‌ای که از سوان سرچشمه می‌گیرد رود هِرازدان است.

از گردشگاه‌های پیرامون این دریاچه، چشمهٔ آب معدنی دیلیجان و شهرستانی به همین نام است. ماهی قزل‌آلای مشهوری به نام ایشخان (شاهزاده) بومی این دریاچه‌است.

بدون دیدگاه

معبد گارنی

معبد گارنی

نام یکی از آثار باستانی با معماری هلنی در «قلعهٔ گارنی»؛ که در ۲۷ کیلومتری شرق ایروان، در بین کوه‌های گغاما، در کنار روستای گارنی، قرار دارد.

معبد گارنی

گارنی
معبد گارنی

قلعهٔ گارنی، در سده سوم پیش از میلاد، در دورهٔ حکومت دودمان اَروَندی بنا شده‌است. در زمان جنگ‌های ایران و روم، در سده اول میلادی، قلعه به اشغال نیروهای روم به فرماندهی جنائوس دومیتیوس کوربولو درآمد که آن را ویران کرد اما پس از عقد پیمان راندیا در ۶۲ میلادی، نرون امپراتور روم، هزینهٔ بازسازی قلعه را پرداخت و تیرداد یکم پادشاه ارمنستان، در ۷۵ میلادی اقدام به بازسازی قلعه و بنای ساختمان‌های کاخ و معبد مهر در آن کرد که سنگ‌نوشته‌هایی نیز به زبان یونانی باستان در این خصوص از وی به دست آمده است. در ۳۰۱ میلادی، مسیحیت دین رسمی ارمنستان اعلام شد و کلیهٔ معابد ویران یا تبدیل به کلیسا شدند اما به علت نامعلومی معبد گارنی دست نخورده باقی ماند. موسی خورنی، در کتاب تاریخ ارمنستان، به استفاده از این معبد به منزلهٔ کاخ خصوصی خسرو-ویدوخت، خواهر تیرداد سوم، پادشاه ارمنستان، پس از رسمی شدن دین مسیحیت در ارمنستان اشاره کرده‌است.